In
Post #167 beschreef Jarno de vervangingprintplaat, die wij in de aandrijfeenheid geplaatst hebben.
Die printplaat combineert de interface voor de gebruiker (gaspedaal, rempedaal, CAN-bus), controle van de verbinding met de vermogensbatterij (pre-charge contactor, main contactor), aansturing van de bridge drivers (de drie trapezium-achtige, rode printplaten die op hun beurt de IGBT's laten schakelen), bewaking van de motor en de vermogenselectronica van de inverter wat betreft temperatuur. Er is een microcontroller die dat allemaal doet.
<educatief uitstapje>
Temperatuurbewaking werkt met zowel temperatuursensoren in de stator als ook I2t. I2t dient voor model-gebaseerd inschatten van lastig te meten temperaturen en temperatuurtransiënten. Dit gebruikt men bijvoorbeeld bij extreme belastingen (= hoge stromen) omdat het te lang duurt tot een sensor er op reageert, en meestal om de temperatuur van de rotor in te schatten bij motoren waar dat kritisch is. Zeker bij een asynchroonmotor, waar het werkingsprincipe stromen in de rotor inhoudt, is dat een belangrijk aspect! I2t staat voor "I - kwadraat - tee". Vermogensdissipatie van een Ohmische weerstand wordt berekend door I2*R, en vermogen-over-tijd betekent energie, en energie zorgt voor opwarming. Er zitten tabellen in de controller waarmee bepaald wordt, hoeveel stroom-maal-tijd voor "ongeveer" hoeveel warmteïnbreng zorgt, en wanneer de controller het vermogen zal beperken.
Er bestaan auto's, heb ik mij laten vertellen, waar op een vergelijkbare, model-gebaseerde manier brake fading wordt ingeschat!
</educatief uitstapje>
Die printplaat heeft dus controle over de motor, en daar kan men het een en ander instellen, waaronder het vermogen. Volgens mij niet heeel uitgebreid, men kan geen powermap programmeren... maar dat is ook niet per se nodig, zolang men het maximaal koppel beperken kan.
Men kan twee grenzen aangeven en er tussen kiezen. Daarmee worden de "drive" en "ludicrous mode" nagebootst.