Emotionele waarde
 

Vrouwen staan natuurlijk bekend om bepaalde dingen. Bijvoorbeeld dat ze veel moeite hebben om dingen (en mensen) los te laten. Ik kan bijvoorbeeld wel janken bij het idee dat ik zaterdag a.s. mijn allerlaatste ritje met de GTI ga maken. En eigenlijk heb ik dezelfde neiging al twee dagen als ik de Polo start, en ik hoor niet het oude vertrouwde geluid, en ik moet nog wennen aan de koppeling, en ik kan niet echt meer even terugschakelen, etc.

Hebben mannen dat nou ook of blijft een auto, hoewel toch in meerdere of mindere mate bijzonder, gewoon een auto voor je?

Ik ben benieuwd!

vrouwen :rolleyes: ;)

Haha, ik zeg altijd: mijn GTI gaat niet weg! En daar blijf ik bij.

Kan mij er dus prima wat bij voorstellen.

Ach, alles is te koop.

Heb mijn eerste opgeknapte brommer ook moeten verkopen met een brok in m'n keel... :rolleyes: :redface: Maar bij de 2e ging het al makkelijker :D
Alleen toen ik besloot dat mijn golf werd gesloopt en het blok op internet stond, ging het toch wel erg kriebelen en heb ik 2 dagen later het blok er weer afgehaald :screwy:
ghehe... :D

Mijn polo gaat niet weg, rij ik hem nog liever plat. Beter dan dat hij verkracht word door een ander.

alles is te koop ook bij mij. Maar als er geen andere golf 1 op mijn pad komt hou ik deze. desnoods gaat hij een loods in met een doek er overheen

Ik begrijp dat wel hoor, mijn hele verzameling is een groot bewijs van mijn onvermogen tot afscheid :)

Zoals je ziet wat VW auto's betreft, zijn de gevoellens bij de vrouwen en mannen wel gelijk Heleen. ;) Ik moet me hier ook bij aansluiten, doet toch elke keer weer pijn in het hart, als de Golf word ingeruild. Maar de Golf1 gaat zeker niet weg, ik heb hem aan mun kleine vent belooft en die is nog maar 4 dus een goed excuus om hem te houden. :D

Gr,
Patrick.

ik zei altijd tegen mijn vriendin:

de eerste die vraagt een keuze te maken tussen auto of vriendin, die vertrekt.
en mijn scirocco vraagt dat niet van me. :D

Hahaha ja dat is idd zo!

@ Stijn: ja ik moet nu toch echt maar een keertje komen kijken, ze staan nog steeds in Brabant toch?

Leuk om te lezen allemaal, de meningen zijn verschillend maar ik geloof dat de overheersende helft toch wel moeite heeft om afscheid te nemen van het oude vertrouwde wagentje.

De eerlijkheid gebied mij nu wel om te zeggen: hoeveel moeite ik er op dit moment ook mee heb, als ik eind dit jaar weer terug ben in Kaapstad en in mijn oude kevertje rondcross, dan ben ik waarschijnlijk erg blij dat ik het geld voor het ticket niet in de Golf gestopt heb. Datzelfde geldt zeer waarschijnlijk als ik volgend jaar of het jaar daarop eindelijk de gewilde digitale SLR aanschaf, omdat ik nog steeds met een analoge SLR plaatjes schiet. En voor het geheel opknappen (= reviseren en spuiten) van de GTI kan ik ook zo'n beetje een wereldreis maken, of een jaar vrijwilligersfysiotherapie in Afrika geven, ook altijd nog 1 van mijn dromen. Tja, keuzes... :rolleyes:

Je weet hoe lang mijn Golf weg is, tegenwoordig denk ik nog maar hooguit om de week "had ik maar weer een 16V"... :(
(sterker nog: was me al stiekum aan het voorbereiden op een rondje meerijden met de jouwe.)

(Eigenlijk moet ik dit niet posten, nu ga je weer veel te veel nadenken ;) )

Eerste auto nog steeds in bezit. (al 8 jaar en hij blijft zolang 't kan)
Nog nooit een complete auto verkocht. (en toch nr.6 aangeschaft)
Met pijn in 't hart onlangs een trouwe daily driver motten slopen: niet fijn.
Nee, afscheid nemen van auto's is ook niet mijn ding.

Ik heb al aardig wat auto's gehad, meer dan 20. En tot nu toe de enige keer dat ik t echt klote vond dat een auto weg moest (drijfstang door t blok heen :shake: , dus naar de sloop) was bij een 84'er 2 deurs Ascona C 1.6.....Dat was wel zo'n heerlijke auto. Was ook de goedkoopste auto die ik ooit heb gehad, voor 75 euro gekocht, dus de aanschafwaarde zegt ook niks :rolleyes:

ik ben zowat elk half jaar weer toe aan wat anders, dus een band? :rolleyes:

Op zijn hoogst een lekke Marc!



Ik herken dit wel, vooral omdat ik meestal geen slechte auto's verkoop.
Een auto komt bij mij niets te kort en een nieuwe eigenaar is er dan meestal
ook erg blij mee. En ik baal dan weer zodra ik iets moet vervangen aan mijn "nieuwe" ride! Dan denk je al snel terug aan de oude auto!

Als je em zaterdagochtend komt helpen aanduwen doen we wel even een rondje voordat ik em naar het noorden cruise :D

Vind ik dan weer een wat mindere denkwijze....dus zelf plat rijden is geen 'verkrachten'...? :screwy:

Dus die is nu de deur uit (als ik het zo lees) :D :tongue:

Ik wil al jaren een andere/grotere/snellere oldtimer, maar ik krijg het niet over mijn hart om mijn polootje weg te doen. Misschien als ik meer tijd/geld heb dat er iets anders komt, maar dit is zo'n fijne boodschappenkar(t) :D

Valt bij mij wel mee, ik doe m'n auto's altijd weg, omdat ik er in mijn ogen iets beters voor terug koop. En na een tijdje zijn de ideeen op, en wil je toch weer aan wat anders bouwen...