Zo... lange tijde, niet zie (letterlijk vertaald long time, no see )

Helemaal stilgezeten heb ik niet, maar het is gewoon te druk geweest met werk en studie.

Mijn studie is nu in het stadium pre-eind-baas, laatste maanden met de moeilijkste vakken. Trouwens, onder andere over electroaandrijvingen /gaap/ :P

Maar, mannen... (en eventueel dames) Het is eindelijk zo ver!!!







De motor is op de proefstand geweest, en de Size 10 deed het prima!

Om het veilig te houden, heb ik het koppel op 400 Nm begrensd.

Het is gelukt om de motor tot 4000RPM draaibaar te maken.

Het koppel is ongeveer zo:




Nu is het even wachten op het gebalanceerd vliegwiel, en dannn... kan het inbouwen beginnen!

Voordeel is nu: alles in de auto gooien, kabels aansluiten, koeling, gaspedaal..

En dan is het al rijbaar! Rijbaar betekent niet klaar, maar dan hoef ik iig niet meer te duwen


* Voor de mensen die het interessant vinden:

De accuspanning bedraagt pak weg 370V. De motor heeft een vrij hoge motorkonstante, waardoor de back-EMF al bij tamelijk laag toerental over die 370V gaat. Tevens is dat de reden waarom de motor zo veel koppel maakt. 400 is ingesteld voor de veiligheid, 430 is ook maakbaar.

Nadat de back-EMF de accu spanning bereikt, moet er fluxverzwakking worden ingezet (let op, het bekende begrip is veldverzwakking, maar dat is bij een permanentmagneetsynchroonmotor niet correct om te zeggen).

Door de fluxverzwakking daalt het koppel, maar kan er aanzienlijk hoger toerental worden bereikt.

Let wel: stel, de controller valt uit bij 4000 RPM. Dan is er niemand meer, die de flux aan het zwakken is. De motor wekt dan ongeveer 700V spanning op. Dit wordt direct de batterij in gestuwd, waar de batterij opzich wel tegen kan, kortstondig.. Veel belangrijker is om de controller flink overgedimensioneerd te hebben, zodat hij niet stuk gaat. Dat is gelukkig het geval.